Weigering van de werknemer om contact op te nemen tijdens ziekte.

Een van mijn medewerkers is ziek en hij weigert om contact met mij als werkgever op te nemen. Mag hij contact zomaar weigeren?

Het antwoord op deze vraag is afhankelijk van alle omstandigheden van het geval. Zowel werkgever als werknemer moeten de op hen rustende verplichtingen in het kader van de re-integratie nakomen. Het onderhouden van contact met elkaar kan daar een zeer belangrijk onderdeel van zijn. Daarnaast moet de werknemer zich houden aan de verzuimvoorschriften in de arbeidsovereenkomst of in het  personeelsreglement. Ook dient hij altijd beschikbaar te zijn en zich beschikbaar te houden voor controle door de bedrijfsarts. Het oordeel van de bedrijfsarts is erg belangrijk voor het beantwoorden van bovenstaande vraag. Geeft de bedrijfsarts aan dat contact erg belangrijk is (indien nodig en wenselijk zelfs door middel van mediation), dan kan een werknemer dit eigenlijk niet weigeren. Dit kan alleen als er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat contact een ernstige bedreiging oplevert voor zijn gezondheid. Het voorgaande geldt ook indien het onderhouden van contact onderdeel is van het verzuimreglement.

Weigert de werknemer elk contact dan kan een werkgever gerechtigd zijn de loondoorbetaling te staken. Dat een werkgever hiertoe terecht overging, oordeelde de kantonrechter in de navolgende casus.

Een werknemer meldt zich ziek bij zijn baas en hij laat weten dat hij niet in staat is om zonder voorbereiding en zonder een raadsman of een mediator met zijn baas te praten over de re-integratiemogelijkheden. De bedrijfsarts daarentegen acht de werknemer daartoe wel in staat en vindt dit contact juist erg belangrijk omdat de ziekte arbeids- en persoonsgerelateerd is. De werknemer wenst echter toch nog steeds absoluut geen rechtstreeks contact, ondanks herhaalde verzoeken daartoe.

Om regelmatig in gesprek te blijven, adviseert de bedrijfsarts een gesprek met een mediator. Uitdrukkelijk geeft hij meerdere malen daarbij aan dat de beperkingen van de werknemer niet aan een gesprek in de weg staan. Zowel werknemer als werkgever hebben separaat een gesprek met de mediator, die vervolgens een gesprek plant met beide partijen gezamenlijk. De gemachtigde van de werknemer neemt vervolgens contact op met de werkgever en stelt voor om de arbeidsovereenkomst te beëindigen en de mediation te staken. Omdat een voorstel uitblijft en er niets meer wordt gedaan aan mediation, staakt de werkgever de loondoorbetaling wegens het niet meewerken aan de re-integratie. De kantonrechter oordeelt dat de werkgever onder deze omstandigheden terecht is overgegaan tot staking van de loondoorbetaling. Hierbij speelt nog mee dat de werknemer geen verklaringen van deskundigen heeft overgelegd waaruit blijkt dat hij niet in staat is om gesprekken te voeren met zijn werkgever.

mr. Sabrina Geurts